پوزیشن بیمار:
ناحیه ای از دهان که قرار است تحت درمان قرار گیرد و نوع درمان مورد نظر، وضعیت صندلی بیمار را تعیین می کند. چند پوزیشن وجود دارد که بیمار می تواند در آن قرار گیرد:
۱- پوزیشن Uprithtعمودی :پشتی صندلی صاف و با زاویه ۹۰درجه است. این پوزیشن در هنگام نشستن و مرخص کردن بیماران استفاده می شود. همینطور ممکن است برای رادیوگرافی و قالبگیری استفاده شود.
۲- پوزیشن سوپاین Supine: پشتی صندلی خوابیده می شود تا بیمار کاملا دراز بکشد.بدلیل شکل صندلی، بیمار کاملا صاف نخواهد بود.سر بیمار و زانوها حدودا در یک سطح خواهند بود.اغلب درمانهای دندانپزشکی در این وضعیت انجام می شود.
۳-وضعیت ساب سوپاینTrendelenberg : هنگامی اطلاق می شود که سر بیمار کاملا پایین تر از پاهای او قرار گیرد. این پوزیشن مخصوصا در شرایط اورژانسی که بیمار غیر هوشیار میشود توصیه می گردد.
اصول اساسی انتقال وسیله:
راه اندازی وسیله انتقال در منطقه انتقال صورت میگیرد. با استفاده از راه کارهای زیر، بهترین روش انتقال را ایجاد میکنیم:
۱- دستیار دندانپزشک باید روال کار را بداند و قادر باشد تا نیازمندیهای وسیله جدید را پیشبینی کند.
۲- حرکت بسیار کوتاهی باید در هنگام انتقال وسیله انجام شود (شامل انگشتان، مچ و آرنج).
۳- وسایل در حال استفاده منتقل میشوند (به این معنی که لبهی وسیله به سمت دندان مورد نظر هدایت میشود).
۴- وسیله باید به گونهای منتقل شود که دندانپزشک بتواند آن را به خوبی در دست بگیرد.
۵- دندانپزشک باید وسیله را به شدت بچسباند.
۶- حرکت وسیله در هنگام انتقال باید با دقت و هماهنگی صورت بگیرد تا هیچ آسیبی به دندان یا لثه ایجاد نشود.
۷- اطلاعات لازم برای استفاده صحیح از وسیله باید به دندانپزشک ارائه شود. این شامل نحوه استفاده، نگهداری و تمیز کردن وسیله است.
۸- پیشنهاد و توصیههای بعدی برای بهبود استفاده از وسیله باید به دندانپزشک ارائه شود و او باید به آنها توجه کند.
۹- برای اطمینان از کیفیت و استفاده موثر از وسیله، باید به دورههای آموزشی مربوطه شرکت شود و مهارتهای لازم را بدست آورد.
۱۰- هرگونه مشکلات یا نگرانیهای مربوط به وسیله باید به دندانپزشک گزارش شوند تا مشکلات به موقع تشخیص داده و رفع شوند.
نحوه صحیح نشستن دندانپزشک
دندانپزشکان به شدت در معرض مشکلات اسکلتی – عضلانی در مناطق مختلف بدن خود هستند، از جمله:
- باسن
- پایین و بالا پشت
- شانهها
- آرنج
- مچ دست
- گردن
این مشکلات بیشتر به دلیل موقعیت دندانپزشک در هنگام درمان است. همه می دانند که چگونه وضعیت بدنی خود را حفظ کنند، اما عمل به آن آسان نیست. برای جلوگیری از این مشکلات در آینده، مهم است که هنگام درمان وضعیت مناسب بدن را در نظر داشته باشید.
حالت سر به جلو (Forward Head Posture)
اجازه میدهد تا سر شما در طول درمان به جلو بلغزد که باعث درد گردن و شانهها می شود. اگر متوجه شدید که این کار را انجام میدهید، حتماً روی جمع شدن چانه خود تمرکز کنید.
شانه های بلند شده (Raised Shoulders)
موقعیتهای طبیعی شانهها در زیر خط ترقوه قرار میگیرند. مرتباً بالا بردن آنها، بالاتر از این خط میتواند باعث ضعف و گرفتگی شانهها و بالای کمر شود. اگر متوجه شدید که این کار را انجام میدهید، دقت کنید که شانههای خود را به آرامی پایین و عقب میآورید.
خمیده شدن (Slouching)
بسیار راحت است که در حالت خمیده قرار بگیرید و به سمت یک بیمار خم شوید و آن را معالجه کنید، اما این کار باعث ایجاد مشکل در ستون فقرات پایین و بالا میشود. هنگام کار حتماً کمر را صاف، شکم را به سمت داخل و شانهها را عقب نگه دارید. در صورت لزوم، حتی میتوانید از یک اصلاحکننده وضعیت استفاده کنید تا در حفظ این موقعیت به شما کمک کند.
مچ دست و پنجه (Wrists and Grip)
مچ دستها باید همیشه در وضعیت خنثی باشند، زیرا حرکت دادن آنها به اطراف و چرخاندن آنها به حالتهای غیر طبیعی میتواند منجر به مشکلات مچ دست شود. اگر در هنگام معالجه یا تمیز کردن دندانها، مجبور به گرفتن یا فشار دادن زیاد شُدید، از ابزارهای مناسبتر و جدیدتر استفاده کنید.
نشستن خیلی دور (Sitting Too Far Away)
نشستن خیلی دور از بیماران، باعث می شود که شما به جلو خم شوید و همین امر باعث میشود تا پاشنه از زمین بلند شود. این کار میتواند باسن و کمرتان را دور بیندازد و باعث درد و ناراحتی شود. حتما نزدیک بیماران خود قرار بگیرید، پاها را روی زمین صاف نگه دارید و در ارتفاع مناسب روی نشیمنگاه بنشینید (زانوها باید کمی زیر باسن باشد).
از یونیت صندلی دندانپزشکی استاندارد استفاده کنید
خرید یونیت دندانپزشکی استاندارد وبا ارگونومی مناسب به شما کمک میکند تا بیماران را در موقعیت بهتری قرار دهید و همچنین آنها را در طول درمان، ثابت نگه دارید. این کار به شما کمک میکند تا حالت خود را حفظ و با راحتی بیشتری معالجه را انجام دهید.