تعریف دقیق فقدان مادرزادی دندان
وقتی که در دندان‌های مادرزادی کودک شما فقدان تشخیص داده می‌شود، به این معنی است که برخی از دندان‌ها همراه با دیگر دندان‌ها رویش نداشته و این وضعیت از زمان تولد وجود دارد. این شرایط، اگرچه نسبتاً کمرنگ به نظر می‌رسد، اما اتفاق نادری نیست. با این حال، از دست دادن دندان‌های مادرزادی با رشد کودک مشکل ساز می‌شود و بهتر است با دندانپزشک متخصص و مجرب درباره گزینه‌های درمانی مشورت کنید. اکثر کودکان دارای 20 دندان شیری هستند و با این 20 دندان شیری به دنیا می‌آیند. این دندان‌ها زیر خط لثه دیده نمی‌شوند و حدوداً از شش ماهگی شروع به رشد میکند.
عوارض مرتبط با فقدان دندان ها در اطفال
از دست دادن مادرزادی دندان ها می تواند عوارض مختلفی را در پی داشته باشد. فاصله بین دندان ها می تواند بر نحوه صحبت کردن و همچنین غذا خوردن کودکان بسیار تأثیرگذار باشد. علاوه بر این، دندان های مجاور می توانند از موقعیت خود خارج شوند.
همچنین زمانی که استخوان فک به دلیل عدم دندان ها نمی تواند با جویدن تحریک شود، کم کم تراکم خود را از دست داده و تحلیل می رود. نکته مهم دیگر این است که فرد می تواند ناراحتی عاطفی را همراه با ناهنجاری های ظاهری تجربه نماید. این امر به ویژه برای یک کودک یا نوجوان بسیار سخت است.
تعریف آنودنشیا و الیگودنشیا
رشد ناقص دندان ها یا Tooth agenesis وضعیتی است که در آن دندان ها از بین رفته اند. آنودنشیا (Anodontia) یک اختلال ژنتیکی است که به عنوان عدم وجود تمامی دندان ها تعریف می شود. این امر معمولا به عنوان بخشی از یک سندرم رخ می دهد که سایر ناهنجاری ها را نیز شامل می شود. گرچه این وضعیت نادر است اما رایج تر از آن هایپودونشیا (Hypodontia) و الیگودنشیا (Oligodontia) هستند. هایپودونشیا منشأ ژنتیکی داشته و معمولا یک تا پنج دندان وجود ندارد. الیگودنشیا نیز ژنتیکی بوده و اصطلاحی است برای توصیف بیماری که در آن شش دندان یا بیشتر وجود ندارند.
این شرایط ممکن است هم شامل دندان های شیری باشند و هم دائمی اما در بیشتر موارد دندان های دائمی را درگیر می کنند. رشد ناقص دندان ها به دنبال الگوی خاصی از دندان های از دست رفته رخ کی دهد. این وضعیت اغلب با گروهی از شرایط موثر همراه هستند که رشد یا عملکرد دندان ها، موها، ناخن ها و غدد عرق را تحت تأثیر قرار می دهند که این اکتودرمال دیسپلازی (Ectodermal dysplasia) نامیده می شود.
باید گفت که آنودنشیا در زنان بیشتر از مردان شایع بوده و بهترین راه تشخیص آن، استفاده از اشعه ایکس است. سایر علائم که با این اختلالات همراه هستند عبارتند از: دندان های جانبی میخی شکل و کوچک بودن دندان ها، همچنین رشد با فاصله دندان ها. تست ژنتیک نیز یکی از روش های موثر تشخیص این ناهنجاری ها می باشد.
آنودنشیا و الیگودنشیا بیشتر در کدام دندان ها شیوع بیشتری دارند؟
- دندان های پرمولر دوم یا آسیاب کوچک
- دندان های جلویی کناری فک بالا
- دندان های عقل
- دندان های جلویی وسطی در فک پایین
درمان های فقدان مادرزادی دندان
پس از اینکه دندانپزشک با کمک تصاویر رادیوگرافی یا اشعه ایکس تأیید نمود که دندان های فرد به طور کامل وجود ندارند و داخل لثه نیز گیر نکرده اند، گزینه های درمانی موثری را معرفی می نماید. دندانپزشک می تواند جای دندان ها را با بری، پروتزهای پارسیل و یا ایمپلنت پر کند.
علاوه بر این، ارتودنسی نیز می تواند دندان های عقب را به سمت جلو آورده و فضای دندان های قدامی را با جلو آوردن دندان های عقب ببندد. این روش یکی از گزینه های بسیار کارآمد است زیرا برخورداری از دندان های طبیعی مزایای خاص خود را دارد. به جز ارتودنسی، ایمپلنت نیز می تواند برای این وضعیت بسیار مثمر ثمر واقع شود. تنها نکته مهم این است که فرد باید برای این درمان ها به کلینیک دندانپزشکی معتبر و یا نزد یک دندانپزشک متخصص و با تجربه مراجعه کرده تا بهترین نتایج را دریافت نماید.
چه چیزی باعث کمبود دندان می شود؟
اگر یک یا چند دندان خود را از دست داده اید، در اینجا برخی از مشکلاتی که ممکن است ایجاد کند آورده شده است:
- مشکل در تغذیه
- نگرانی در مورد ظاهر، به ویژه در صورت عدم وجود دندان های قدامی
- خطر آسیب به دندان های اطراف
- مشکلات گفتاری
- کج شدن دندان های دیگر
- احتمال بیشتر بیماری لثه و پوسیدگی دندان
- تحلیل استخوان فک که می تواند باعث افتادگی صورت به مرور زمان شود
فقدان مادرزادی دندان می تواند مشکلاتی را به همراه داشته باشد که عدم توجه به آنها می تواند سلامتی بیماران را تحت تاثیر قرار دهد. تشخیص و درمان به موقع مانند همیشه در درمان کمبود مادرزادی دندان اهمیت بسیار زیادی دارد.
راهکارهایی برای درمان کمبود مادرزادی دندان
تنها ۰.۵ تا ۰.۹ درصد کودکان به طور مادرزادی فقدان دندان شیری را تجربه می کنند. اگر کودکی به طور مادرزادی فقدان دندان داشته باشد، احتمالاً دندان دائمی زیر لثه های خود نخواهد داشت.روش های درمانی مانند ارتودنسی برای بستن چنین شکاف هایی استفاده می شود. قبل از اینکه ایمپلنت به عنوان راه حلی برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده شود، ارتودنسی رایج ترین روش درمانی برای از بین بردن فضای خالی دندان بود. امروزه ایمپلنت دندانی بسیار رایج است.
